
Hierboven foto: exitcounselor Sjoukje Drenth Bruintjes in klaslokaal van de Amish People in de Verenigde Staten.
[box style=’blue’ title=’Waarschuwingen van ervaringsdeskundigen voor de mogelijke impact van destructieve controletechnieken in destructieve sektes’]Don´t give up your education, your hopes and ambitions just to follow a rainbow
2008
Natuurlijk zijn er meer uitspraken van ex-leden van een sekte, die weergeven wat hun beleving is geweest van de deelname aan een sekte. Velen hebben hun beleving van de periode binnen de muren van een dergelijke structuur en m.n. ook de periode waarin ze de sekte hebben verlaten met alle gevolgen van dien, beschreven in boeken, op een website of in een andere publicatie. Maroesja Perizonius en Anna Meyerink zijn in Nederland 2 recente voorbeelden daarvan.
De ernst van de situatie van een slachtoffer van destructieve gedragscontroletechnieken en hoe gevaarlijk en moeilijk het is om een sekte te verlaten komen dan aan de orde. Ook de impact van destructieve gedragscontrole op de handelswijze van de leden van een sektarisch getinte structuur zijn soms helder weergegeven. De complexe verwikkelingen komen onwerkelijk over, maar zijn zo echt als het maar kan.
Jeanne Mills sprak beroemd geworden woorden over haar beleving van haar deelname en vlucht met zijn gevolgen. Ze sprak erover. Over alles wat haar was overkomen,sprak ze. Ze wilde waarschuwen voor de grote gevaren van de impact van dwingende beinvloedingstechnieken, voor de sekte die ze was ontvlucht. Helaas kan ze er niet meer over spreken.
Haar uitspraak sprak mij natuurlijk zeer aan, vooral in de periode waarin ik me in mijn uppie voelde staan tegenover een sektarisch getinte machtsstructuur die zoveel groter leek dan ik ooit zou kunnen zijn. Ik had bovendien te doen met mijn kameraadje nog in de knel van die structuur. Af en toe hadden we een soort van stiekem contact, dat kameraadje en ik. Van de structuur mochten we elkaar niet zien, horen en al helemaal niet spreken. Maar toch…
Mijn kameraadje sprak over de yellow brick road die ze machteloos dan maar volgde. En ik reageerde er op zoals hiernaast staat: niet klakkeloos volgen…zelf nadenken, initiatief nemen. Maar mijn kameraadje kon dat onder de druk van die structuur niet volhouden. Ik wel….maar ik was er dan ook los van. Ik was vrij. Het enige waar ik destijds tegen op moest staan, waren de intimidaties, pesterijen e.d. met de bedoeling om mij zo moe en bang te maken dat ik er vanzelf mee op zou houden om er voor dat kameraadje te blijven. Het was niet eenvoudig hoor. Ook ik werd weleens doodop. Echter, de steun van mijn sociale omgeving gezin, familie, vrienden…sleepten me dan door dat dal heen. Ik ben er voor dat kameraadje gebleven en daar heb ik tot op de dag van vandaag geen spijt van en dat kameraadje ook niet. Het is in 2008 meer dan 10 jaar geleden dat die ervaring in mijn leven tegenover die nare structuur me verwonderde en verdriet deed. Ik heb het een plaatsje kunnen geven.
In de eerste 10 jaar daarna heb ik veel kennis opgedaan over de werking en impact van destructieve controletechnieken. Studie psychologie op academisch niveau aan de open universiteit en zelfstudie op dit specifieke onderwerp zijn daar zeker mede debet aan. Daarnaast heb ik met veel specialisten exitcounseling en slachtoffers van sektes gesproken. De persoonlijke ervaring als kritische buitenstaander van zo’n structuur zoveel jaren geleden, vormt een aanvulling op die kennis.
Het is best fijn dat ik door hulpverleners, slachtoffers van dergelijk psychisch geweld en studenten enzo. gevraagd wordt om een workshop of lezing te geven over dit intrigerende onderwerp.
Tegenover de backlash van sektarisch getinte structuren, personen daaruit en een enkeling die vol vooroordelen zonder mij of mijn werk te kennen proberen de kracht van hetgeen ik over destructieve gedragscontrole te zeggen heb te ondermijnen, is de vraag naar mij als spreker in binnen-en buitenland alsmede een welkom stuk erkenning van mijn kennis en werk. Dat mijn clienten, ook op het terrein van exitcounseling, tevreden zijn, met meer rust hun situatie bekijken, is natuurlijk de belangrijkste drijfveer voor het draaien van die bijzondere afdeling van mijn praktijk.
Sjoukje Drenth-Bruintjes, 2008