
Twee dichtbundeltjes:
en
Voor het mensje
achter de maan,
die mij een nare waarheid
op een uiterst bijzondere wijze leerde zien
onder het motto:
“Mensen zijn niet altijd wie ze lijken”.
Toen ze zwichtte
voor de druk van de nare macht,
liet ze me met die nare waarheid alleen achter
en zweeg…
’t Schrijvertje