Backlashen

Backlashen

Backlash wordt vooral als effect gesignaleerd in situaties die gekenmerkt worden door beschrijvingen ervan m.b.v. termen zoals brainwash, sekte, MPS/DIS en  ritueel misbruik.

Aan deze begrippen kleeft onbegrip en ongeloof. Volgens mijn visie zorgt juist de bizarheid van genoemde verschijnselen voor het onwerkelijk overkomende karakter van dit soort fenomenen, voor dat ongeloof en onbegrip. Mede daardoor kunnen deze verschijnselen in de samenleving bestaan, zonder dat er een haan naar kraait. Wanneer er dan toch mensen zijn, die ervaringen vertellen welke op het bestaan van bovengenoemde situaties kunnen duiden, dan treedt een mechanisme in werking waarmee al hetgeen deze mensen zeggen niet meer serieus wordt genomen door een belangrijk deel van de samenleving: BACKLASHEN.

Volgens mij kan backlashen het beste omschreven worden als: “ een mechanisme waarmee het belang of de werkelijkheid van hetgeen iemand vertelt ondermijnd wordt”.

Summit (1985) onderscheidt verschillende backlashmechanismen die b.v. de erkenning van het bestaan van ritueel misbruik ondermijnen:

  • zelfbescherming: Mensen geloven liever dat in een rechtvaardige en eerlijke samenleving kinderen gelukkig en zorgeloos kunnen opgroeien. Verhalen over misbruikte kinderen worden daarom met skepsis ontvangen.
  • Slachtofferonderdrukking: Als een kind niet direct het verhaal vertelt en geen conventionele misdaad beschrijft, dan rust het probleem van de bewijslast op de schouders van dat kind.
  • Een niet-adequaat onderzoek en evaluatie gekoppeld aan een gebrek aan kennis over het fenomeen
  • Een “kill the messenger” syndrome (Het probleem van de boodschapper die het slechte nieuws vertelt….zie de Griekse mythes waarin de boodschapper van slecht nieuws, ook al was dat de werkelijkheid, soms werd gedood)

Exitcounseler

Als voorlichter en als hulpverlener/ therapeute in de rol van exitcounselor m.b.t. de mogelijke impact, werking en mogelijke ondermijning van destructieve controletechnieken (brainwash), ontmoet ik zeker het backlashen in vol ornaat met de regelmaat van de klok. Machtsstructuren die zich van destructieve controletechnieken bedienen om hun structuur te handhaven zijn veelal de opponenten van mijn werk als exitcounseler. Het zijn deze structuren: destructieve sektes en gesloten manipulatieve systemen, die volgens mijn inzichten dankbaar gebruik maken van backlash en/of de uitkomsten van het backlashmechanisme.

Het zijn in dit geval de sektarisch getinte structuren die er geen belang bij hebben dat er meer bewustwording in de samenleving ( en mogelijk bij hun recruten) ontstaat over de werking en mogelijke impact van destructieve controletechnieken ( hersenspoeltechnieken). Wanneer de geluiden van slachtoffers van die destructieve controletechnieken en de uitleg van de exitcounseler over de werking van die nare psychotrucs erkenning dreigen te krijgen, komen de “aangevallen partijen” zoals destructieve sektes en hun leden bijvoorbeeld met hun tegenreactie: de backlash begint. Soms gaat het om een enkele poging om de zeggingskracht van slachtoffers en hulpverleners te ondermijnen. Soms gaat het om heuse intimidatie en neemt de backlash de vorm van een hetze aan. Fatsoensnormen worden zonder blikken of blozen door de backlashers overschreden. Beledigingen van innerlijk en uiterlijk maken soms onderdeel uit van de fanatieke backlasher. Liegen en beweren dat de critici van de destructieve sekte gek zijn of onbekwaam, hanteren ze als tool.

Slachtoffers en hulpverleners op dit terrein, kunnen zich daar niet eenvoudig tegen weren.

Doel van de backlash is natuurlijk het snoeren van de monden van de slachtoffers en hun hulpverleners. Daarvoor worden dan allerlei onjuistheden over hen, alsof die onjuistheden de enige echte waarheid vormen, de wereld ingeschopt. (leugens, bedrog, laster, smaad e.d. worden daarbij niet geschuwd). Onjuistheden die ervoor moeten zorgen dat niemand in de samenleving de slachtoffers en hun hulpverlener nog serieus neemt. Subtiele wijzigingen van de werkelijkheid worden gebruikt om de backlash vorm te geven en daarmee wordt het backlashverhaal over een slachtoffer/hulpverlener geponeerd als de enige waarheid. Stellingen, vermoedens worden zonder objectieve toetsing onterecht als feiten aangenomen, van waaruit de aanhanger van de sektarische structuur dan een negatief verhaal opbouwt over slachtoffer en/of hulpverlener. Soms komt het backlashen uit onverwachte hoek. Leden van destructieve sektes bijvoorbeeld, bevinden zich in alle geledingen van de samenleving en kunnen soms de status, positie en macht van een beroep inzetten ten behoeve van het backlashen van critici van hun sekte.

Vervolgens wordt natuurlijk steeds weer opnieuw juist dat onjuiste verhaal over slachtoffer, hulpverlener e.d. opgediept en benadrukt om de backlash de schijn van werkelijkheid te geven. Exitcounselers en slachtoffers van destructieve controle kunnen dit slechts beschouwen en hier en daar een weerwoord geven indien men daarom wordt gevraagd. De backlashers in dergelijke situaties hopen dat het publiek voor hun verzinsels valt, dat slachtoffers en hulpverleners er zo moe van worden dat ze vanzelf ophouden hun mond open te doen over de situatie waarin destructieve controle slachtoffers heeft gemaakt.

Er zijn situaties denkbaar waarin het backlashmechanisme onbewust in werking treedt, maar de backlash die ik als exitcounseler moet weerstaan is meestal een doelbewuste poging om mijn zeggingskracht en die van de slachtoffers van een gesloten sektarisch getinte structuur, te ondermijnen. Het is een begeleidend verschijnsel voor een exitcounseler die goed bezig is. Een niet zo leuk aspect aan dit beroep. Zeker vervelend wanneer de backlasher machtig is en kans ziet dat de leugen regeert, maar gelukkig heeft een backlasher niet altijd succes.

De glimlach van slachtoffers die in beter vaarwater zijn gekomen met hun leven, de hereniging van gezinnetjes…de hereniging van kinderen en ouders met elkaar…dat is waar ik exitcounselor voor wil zijn.

“Overdosis skepsis”

Een gezond beetje skepsis is mij niet vreemd. Ik vind dat niet verkeerd. Echter, er zijn ook mensen die skepsis tot doel lijken te hebben verheven en in hun benadering van een fenomeen of problematiek alle objectiviteit lijken te verliezen: Deze skeptici bewijzen de wetenschap en de werkelijkheid allesbehalve een dienst. Zij lijken wel slachtoffer te zijn van een “overdosis skepsis”. Allerlei argumenten tegen hun vooringenomen standpunt, worden door hen van tafel geveegd en aangepast aan het reeds door hen ingenomen standpunt. Dat heeft niets meer met een gezond beetje skepsis te maken. Het heeft ook helemaal niets met objectiviteit te maken. Een “overdosis skepsis” is op klompen door de porseleinkast wandelen waarmee de slachtoffers van fenomenen als ritueel misbruik, brainwash e.d. veel onrecht aan wordt gedaan….Dergelijke skeptici zorgen in dat geval voor de backlash in dergelijke situaties. Dat is een ramp voor eventuele slachtoffers en andere betrokkenen die zich inzetten voor de slachtoffers. Dat is hoe ik het zie. In de kinderporno zaak in Oude Pekela in de jaren 1986 en 1987 heb ik volgens mijn inzichten het backlashen zien gebeuren. Het was bij mijn weten de vereniging Skepsis die het allereerst was met het poneren van de opvatting dat het in de Pekela affaire om massahysterie zou gaan. De toen nog jonge student Benjamin Rossen, kwam met zijn scriptie over Pekela ook tot die conclusie: massahysterie. Skepsis en Benjamin Rossen werden ondersteunt door uitspraken van nog enkele wetenschappers. De inwoners van de gemeente Pekela zijn weldenkende mensen en hebben allesbehalve last van massahysterie gehad. Het is volgens mij juist aan de goede inborst en directheid van de Pekelders te danken, dat het gebeuren van seksueel misbruik op tafel kwam indertijd. Voor de slachtoffers van seksueel misbruik in Pekela, voor de ouders van de slachtoffertjes en voor de hulpverleners destijds, waren de m.i. ongefundeerde uitlatingen van Skepsis en Benjamin Rossen dat het slechts om massahysterie zou gaan, een ramp. De werkelijkheid werd volgens mij geweld aan gedaan. Er waren ook wetenschappers die fel van leer trokken tegen de opvatting dat het om massahysterie zou gaan. Maar helaas werden zij overstemd door het backlashmechanisme in vol ornaat. Lees gerust verder op Zedenzaak en backlash Pekela

 

Hieronder volgen enkele linken naar de pagina’s met berichtgeving in pers e.a. over situaties waarin ritueel misbruik en seksueel misbruik van kinderen op grote schaal worden genoemd:

according to my perception,

Sjoukje Drenth Bruintjes

Op 28 februari 2013   /   Controletechnieken in de samenleving?