Reacties op signalen, uitwisseling van gedachten via “sterrencommunicatie”tussen de maan en ’t schrijvertje.
Hoi mensje achter de maan,
1
Sektes, sektarisch functionerende groepen mensen en mensen die opgesloten zitten in een soort double-bind inclusief huiselijk geweld, hebben een ding gemeen: Ze worden in hun eigen denken en handelen beperkt en hebben last van de werking van onethische beinvloedingstechnieken en/of andere vormen van geweld.
Ik kom er nog op terug. Voor nu:
Voor meer info daarover en om je eigen situatie te kunnen toetsen, verwijs ik allereerst naar: www.sektehulp.nl .
2
Mensen kunnen een mening met elkaar delen. Ze kunnen hun hart met meer mensen delen, zielsveel van elkaar houden. Ook kunnen ze nog weleens de wens hebben te zijn of worden zoals een ander mens die ze geweldig vinden. Maar volgens mij kan geen mens gelijk zijn aan een ander mens. Dat gaat in tegen het wezenlijke in ieder mens, het geheel eigene van ieder mens. Ieder mens is uniek….volgens mij.
Een kenmerk van een leider in een sektarisch functionerende groep, is dat die leider wil dat andere leden van de groep gaan denken, voelen en handelen conform zijn denken, voelen en handelen. Om dit te bereiken gebruikt zo’n leider allerlei trucs.
Voor meer kennis van die trucs, verwijs ik maar weer eens naar BRAINWASH.
Wat ik/wij verstaan, is dat je vanuit je eigen ik mijn visie deelt, ik/wij in je hart zitten…maar dat je je in je handelen laat sturen door de wil van de machtsstructuur. Persoonlijk denk ik, dat die macht je wel degelijk deels vast heeft gezet in een door de structuur bepaalde denktrant over mij, mijn motivaties voor handelen en alles wat bij me hoort. Dat we niet met elkaar mogen communiceren over de onjuiste uitleg die de macht geeft over mijn handelswijze, is volgens mij een aanwijzing voor de angst dat een ander geluid over mijn handelswijzen en andere zaken, bij jou weleens voor hem niet gewenste gedachten zou kunnen oproepen. Dat is zoals ik het bekijk.
Wat geeft de macht voor redenen op m.b.t. het niet communiceren met mij?
3
Ik ben van mening dat de beste besluiten in ernstig gecompliceerde situaties voortvloeien uit het gebruik maken van een combinatie van hart en verstand. Dat is niet eenvoudig wanneer je hetzij zeer betrokken bent(veel hart), hetzij teveel afstand hebt(teveel ratio). Persoonlijk denk ik dat “ mensenrechten zoals respect en gelijkwaardigheid”, de menselijkheid van een besluit dienen. Vriendschap en liefde voor iets of iemand spelen altijd een belangrijke rol. Logisch. Echter, wanneer er gekozen moet worden tussen vriendschap/liefde enerzijds en mensenrechten(m.n. ook die van het kind natuurlijk) anderzijds, dan zal ik in de eerste plaats die “ mensenrechten” als leidend principe kiezen. Normaliter hoef je natuurlijk niet te kiezen tussen vriendschap en mensenrechten. Maar daar waar een kameraadje vast blijft zitten (zwijgt over) in een situatie waarin mensenrechten voortdurend geweld wordt aangedaan, kan handelen niet alleen bepaald worden door de vriendschap voor dat kameraadje. Niet alleen. Dan past “ mensenrechten” als leidend principe voor handelen, waarbij de vriendschap niet uit het oog wordt verloren. Die vriendschap verlies je dan ook niet. Het doet je verschrikkelijk veel verdriet en pijn om dan in je handelswijzen mensenrechten te moeten prevaleren boven de vriendschap die er is.
Ook ik heb zo’n dilemma gehad. Ik heb het als uitermate zwaar ervaren. Hartkloppingen,hoofdpijn en tranen….ik vond het nauwelijks te verdragen, temeer omdat ik denk dat mijn kameraadje niet uit eigen vrije wil in de troep van de vervelende macht meedraait. Volgens mij is angst het leidende principe voor handelen bij mijn kameraadje. Niet het hart of het verstand. Angst. Een onvoorstelbaar grote angst. En dat heeft niets met eigen keuzes te maken. Het heeft al helemaal niets van een evenwichtige/goed uitgebalanceerde keuze. Vaak is het een keuze voor minder druk/spanning/geweld binnen de grenzen van de macht. Het is het van te voren proberen te sussen van de onherroepelijke toorn van de machtsstructuur. Een keuze voor overleven….” binnen de grenzen van de macht”. Dat kost mijn kameraadje zoveel energie, dat samen met de angst en de beinvloedingstechnieken van de macht het zicht op “ mogelijkheden buiten de grenzen van de macht” uitermate beperkt wordt gehouden.( Dat is precies zoals de macht dat wil…..)according to my perception.
Al met al verschrikkelijk naar.
Omdat mijn kameraadje de weg van angst volgt en de weg van hart en verstand uit angst mijdt, werd ik gedwongen om de weg van het geweten te volgen die mij dwingt om met hart en verstand mensenrechten als leidend principe te nemen, waarbij de vriendschap voor mijn kameraadje en de kennis van de positie en gevoelens waarmee het kameraadje handelt wel meesturen aan de wijze waarop ik mijn handelswijzen invul… Ik heb dus vooral mijn hart laten sturen en mijn verstand laten bijsturen. (m.b.v. mensen met iets meer afstand tot mijn kameraadje)
Op dit moment kan ik me inmiddels wel weer permitteren om vooral kameraadje te zijn voor het mensje achter de maan. Er is daarmee een enorme last van mijn schouders gevallen…al speelt alles nog steeds een grote rol. Nee, dit leg ik hier niet verder uit.
Mensje achter de maan, wat zou er gebeuren wanneer jij je hart zou volgen?
Waarom denk je dat het volgen van je verstand inhoudt dat je vast blijft zitten in de structuur van de groep waarin onethische manipulatietechnieken worden gebruikt om je er vooral in vast te houden en te laten zwijgen?
Wat is er mis aan “ de wereld buiten de grenzen van die nare structuur”?
5
Waar zit de manipulatie verstopt, wanneer het onzichtbaar is?
Ik vind het altijd weer teleurstellend, wanneer ik merk dat je de weinige mogelijkheden die er per ongeluk zomaar toch wel lijken te zijn, niet aangrijpt. Ik denk dat het op zulke schaars voorkomende momenten de angst in je hoofd is, die je weerhoudt te doen wat je wel zou willen doen. De in je hoofd gestopte angst treedt vooral in werking, juist wanneer er even geen cipiers zijn….is mijn indruk.
Angst is niet hetzelfde als verstand…..toch?
Het zou goed zijn om elkaar te spreken…al was het zwijgend….Het is niet eenvoudig om op ieder kruispunt de juiste weg te kiezen. En dat is wel wat je van mij vraagt…toch? Ook is het niet makkelijk om mijn terechte zorg ( uitgaande van onze welbekende nooit ontkende perceptie is die zorg terecht) om jou enz. steeds weer goed te hanteren en kanaliseren. Jij hebt dan misschien tropenjaren. Mijn jaren hiermee tellen ook dubbel.
6
Ik tel alle beetjes vriendelijkheid, hoe klein ook. Ik kan er een beetje heel erg stil van zijn. Maar dat merk jij niet. Dat merken ze hier allemaal des te beter.
Oja….ik verdiep me in de voortgang der techniek om sommige communicatie beter te kunnen verklaren….
7
Jij hebt het recht om die cipier van de macht weg te sturen van jou en niemand van die nare judassen heeft het recht om jou de omgang met je kids te blokkeren of te frustreren….ook de macht niet…
Laat je niet chanteren en cipieren, maan! Jij kunt dat zelf stoppen. Doen! Je staat niet alleen. Beloofd! We zijn er wanneer en zolang je dat wilt wanneer je uit de situatie stapt.
In de situatie waarin je nog steeds blijft zitten, sta ik zichtbaar achter je….zolang je mij ziet!
8
Wat ik van het gedrag van zulke cipiers vindt?
Eh,tja….wat zal ik antwoorden. Ik vind het natuurlijk wel vervelend. Ik vind het vooral ook belachelijk dat ze zo idioot negatief over en richting mij doen. Het is soms intimiderend en verdiend heb ik dat al helemaal niet. Hun gedrag richting en over mij deugt niet. Simpel.
Maar ik weet ook dat sommige van die mensen een verkeerd beeld is voorgeschoteld door de macht en zijn volgelingen. Een verkeerd beeld van mij, van de situatie, van de vriendschap…kortweg van vanalles wat met mij te maken heeft. Niemand van de mensen binnen de grenzen van het rijk van de macht mag me aardig vinden en een praatje met me maken immers. Dat vindt de macht te gevaarlijk voor de positie. Die mensen mogen geen andere mening over mij en de situatie horen ….en al helemaal mijn mening niet….Ze zouden eens kunnen gaan nadenken.
Dit beeld van de cipiers in acht nemende, heb ik meer met ze te doen dan dat ik boos op ze ben….behalve dan die ene …je weet wel wie ik bedoel…Die zie ik zelfs als een van de verantwoordelijken voor de situatie, zoals die alsmaar kunstmatig door de macht in stand wordt gehouden. Ik heb niet de indruk dat die persoon het geheel begrijpt, maar medeverantwoordelijk voor jouw toestand is die figuur wel. Ik ben niet vergeten hoe dat mens zat te stoken tussen de verschillende mensen die jullie werkelijke vrienden waren en jullie beide. Toen ik probeerde te waarschuwen, was ik natuurlijk de klokkeluider…en klokkeluiders met slecht nieuws krijgen de kop eraf, he. Ik sprak de waarheid, maar de ogen van vooral de macht waren gesloten voor die werkelijkheid…en dus was ik de bok. Toen die verschijning in de gaten kreeg dat ook ik een vriendschappelijke band met je onderhield en behoorde tot de mensen die het goed met jou en wat bij je hoort meenden(menen), werden alle pijlen op mij gericht.
Mijns inziens speelt deze figuur een uiterst foute rol in het hele gebeuren. Van sommige sektarische groepen is het bekend, dat men soms een intrigant(e)in een te veroveren gezin zet….Ik denk weleens op die wijze over die cipier, al weet ik niet of dat zo is. We hebben hier zelfs weleens gedacht dat de werkelijke macht over de handel en wandel van jullie allemaal bij dat mens zit. Je leest het, ik heb geen goed woord over voor die cipier….Als ik dat verkeerd zie, hoor ik het graag en zal ik mijn opvatting ook bijstellen…maar tot dan hou ik het bij mijn/ons beeld ervan. Bovendien ben ik voortdurend onheus bejegend door dat mens, al voordat jullie dat gingen doen. Je vroeg me eens of ik een “ etterbak” in de buurt vermoedde…Nou, daar wilde ik destijds geen antwoord op geven, omdat ik vond dat ik dat niet kon maken…Had ik dat maar wel open beantwoord….Ik heb slechts gereageerd met: “ Blijf jij wel je eigen mening over mij vormen?”…weet je dat nog?
Maar o.k., de andere cipiers…ach…de meeste weten niet beter geloof ik.
Wat ik moeilijk vind, is de extreme verandering in de identiteit van de mensen voor wie ik de afgelopen jaren ben gaan doen wat ik heb gedaan….voor wie ik er nog steeds sta. Ik weet wel hoe het werkt, maar vind het desondanks zwaar, verdrietig. Jij bent er soms wel, soms niet zelf. Dat is ook ingewikkeld hoor. Ik merk het al wel van grote afstand. “Wanneer er een vrieskoude adembenemende wind waait”, weet ik dat jij er niet bent. ( voor alle duidelijkheid: Nee, ik ben niet nuts of zo. Sommige woorden en zinnen zijn symbolisch. Sommige zinnen moet je niet te letterlijk nemen. Doe je dat wel, dan ga je in de fout. Heus. Zie uitlaatklep). Ik weet niet hoe komt dat je dan zo anders bent/doet/overkomt. Ik denk dat er verschillende oorzaken zijn. De ene keer de ene, de andere keer de andere.. en soms meer oorzaken tegelijk. Feit is de metamorfose…. Vreselijk…Ik vind het verschrikkelijk verdrietig en naar.
Het duurt weleens eventjes, eer ik zo’n ervaring dan weer verwerkt heb.
9
Soms vraag ik me weleens af je wel te eten krijgt, mensje achter de maan.
Wat kan ik doen…denk ik dan natuurlijk ook…
Ik ben er,
Deur is open,
10
De macht lijkt zich werkelijk totaal niet te interesseren voor de consequenties van zijn negativiteit tegen jou/mij/anderen voor jou/mij/anderen. No feelings at all.
Niet te best. Bizar. Onberekenbaar. Gevaarlijk voor mensen en de maatschappij….toch?
11
Ik heb ervaren hoe personen verdwijnen en andere identiteiten hun plaats in lijken te nemen….Dat is wat onethisch handelende groepen/personen middels onethische beinvloedingstechnieken –en tactieken met mensen kunnen doen. Verschrikkelijk naar.
Lichtpuntje is wel dat die onethische beinvloedingstechnieken slechts hun werking in stand houden wanneer ze voortdurend en systematisch worden toegepast…Zonder die technieken verdwijnt de gebrainwashte toestand. Dat biedt perspectief…toch….
12
Als het moet, dan neem ik wel afscheid van jou. Maar afscheid nemen moet alleen maar wanneer ik of wanneer jij dat zo wilt….Onze vriendschap is iets van jou en mij, van niemand anders. De macht kan onze vriendschap, ons contact, wel frustreren met z’n gestraf, z’n geintimideer en naar gedoe ….maar aan de vriendschapsgevoelens in ons hart kan zelfs de machtstructuur niet komen. Dat hebben we de afgelopen 10 jaar wel laten zien, dacht ik zo. Niemand kan bij de mensen die in iemands hart zitten. Niets en niemand….ook onethische beinvloedingstechnieken niet.
De macht, de situatie en de onethische beinvloedingstechnieken hebben onze vriendschap wel op de proef gesteld…
Mensje achter de maan:” Ik luister naar hetgeen jij zelf zegt. Dat is niet hetzelfde als hetgeen de machtstructuur en zijn volgelingen zeggen. Het is ook niet hetzelfde als wat jij onder zware druk en dwangmiddelen moet zeggen.
Omdat ik in mijn denken en handelen m.b.t. de situatie met jou uit ga van de welbekende, nooit ontkende, perceptie, kan ik slechts hetgeen je bij ons thuis zelf tegen me zegt in een gesprek op basis van wederzijds respect enzo, voor de volle honderd procent als komende van jouw eigen zelf zien. Zodra jij hier als jezelf zelf tegen mij zegt dat je afscheid van ons wilt nemen, dan zal ik…en met mij iedereen achter mij, dat respecteren. Jij weet dat. De anderen zouden zo langzamerhand toch moeten gaan beseffen dat ik niet gevoelig ben voor alle andere geetter en gestook….Ik hoor ze wel, maar gehoorzaam ze niet….Ik heb te maken met wat jij wilt en met wat ik zelf wil, niet met wat de macht en de verlengstukken van de macht eisen.
Los van onze vriendschap staat mijn stellingname tegenover de handelswijze van de machtstructuur en de groep mensen die kritiekloos de macht volgt. In mijn ogen ( welbekende nooit ontkende perceptie) worden er slachtoffers en slachtoffertjes gemaakt. Die wetenschap heeft me gedwongen te doen wat iedere burger met die wetenschap hoort te doen. Niet eenvoudig, bijna niet te doen……Het heeft me heel wat grijze haren extra opgeleverd….
Sinds ik mijn plicht daarin heb gedaan, ben ik weer vol in beweging om er als kameraadje voor jou te zijn….no matter what happened…no matter what happens…
That’s what friends are for…enzo.
Geen onomkeerbare dingen doen hoor.
Ik ben er wel….samen met de mensen achter mij.
13
Als toeschouwer in het publiek van Hans Kazan en de Magic Unlimmited-show, weet je dat je besodemieterd wordt….dat het anders is dan wat je ziet…Je weet dan ook dat er dubbele bodems zijn, dat je bewust wordt afgeleid van hetgeen er werkelijk gebeurt enzo….al weet je soms niet hoe die tovenaars het klaarspelen.
Zo ervaar ik een show van deze goochelaars. Mooi…..leerzaam….
Niet alle goochelaars zijn evengoed natuurlijk. Mensen die onethische beinvloedingstechnieken/tactieken en pr-trucs enzo gebruiken om iets naars onder de dekmantel te houden en mensen binnen hun gelederen vast te houden, lijken wel een beetje op hele goede goochelaars. Maar soms hebben ze hun dag niet. Heel soms zie je dan toch net iets van de clou van de truc….meestal niet…maar soms toch wel. Belangrijk voor de kans dat je ziet wat er werkelijk gaande is, is het bewust zijn van het feit dat je besodemieterd wordt en kennis van de afleidingstrucs.
14
Misschien drukt de groep jou af en toe in een “shut down”. Voor mij betekent dat toch geen “shut up”.
Ik buig niet voor macht. Ik buk alleen maar af en toe voor rondslingerende “narigheden” van de macht.
Dat doe jij niet. Jij weet wanneer er “narigheden” op je afkomen…en toch blijf je dan als vastgenageld aan de grond staan om ze te incasseren. Niemand is daarmee gebaat hoor. Niemand. En dus begrijp ik dat niet.
Of nee, ik denk dat ik wel weet hoe het komt dat je blijft staan. Ik kan er echter soms niet bij dat je dat ook werkelijk doet. Buk je toch!
Stap buiten de bereikbaarheidsruimte van de macht. Wij geven jou en alles wat bij je hoort die ruimte en mogelijkheden. Pak dat toch aan.
De denkbox houdt jou binnen de grenzen van de macht, maar die denkbox zit vol met onzin, maan.
Eenmaal buiten die denkbox zul je zien dat die macht in feite helemaal niets voorstelt. Arrogante kwasten met een verkeerd beeld van zichzelf en hun positie in de wereld lijken ze meer te zijn. De meeste mensen buigen voor zulke lui. Dat is de mazzel die onethische machthebbers soms genieten. Sommigen buigen niet. Die vormen hun pech. Door het weinige tegengas die zulke machten in hun positie hebben ondervonden, denken ze dat ze onaantastbaar zijn. Maar dat zijn ze helemaal niet.
Met een beetje karakter prik je dwars door het laffe en arrogante gedrag heen! Kom op. Recht je rug…….alsjeblieft…..Het is eenvoudiger dan je denkt….
Ja…ik weet dat het voor jou moeilijk is. Maar probeer je te realiseren dat de macht wil dat jij denkt dat het buiten de grenzen van de macht gaan niet te doen is en er buiten die grenzen geen leven is…..De macht wil dat jij je machteloos voelt, maan. Je bent niet machteloos. Je bent het in feite niet. Er is niemand met meer macht over de situatie dan jij. Jij bezit de mogelijkheid om iedereen onder het juk van die macht te bevrijden. Simpelweg door eruit weg te stappen.
Laat je niet langer “slaan”.
Ik vind dat zo verschrikkelijk. Ik kan er niet tegen. Ik word er misselijk van.
Liefs,
Jouw schrijvertje.
ps
Nee, ik ben niet boos. Natuurlijk niet. Ik weet wel hoe moeilijk het daar voor jou is…Ik zou echter zo graag willen dat deze ellende voorbij zou zijn. Ik ben je kameraadje….en kameraadjes vliegen af en toe uit de bocht van verdriet over het geweld tegen hun kameraadjes in zo’n nare bizarre knel.
Binnenkort verder op “ Een knuffel voor jou”.
according to my/our perception
